dəclənmək

məch. məh.

1. Dəstə ilə yığılmaq, səliqə ilə toplanmaq.

2. Sıra ilə daş və ya mıx çalınmaq. . . Təzə dəclənmiş vəlin iti dişləri açılan yerləri cızıq-cızıq edirdi. S. R..

3. Dəclə 1-ci mənada nişanlanmaq.